Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na spotkanie w ramach cyklu Dowód Tożsamości. Gościem będzie Marzena Kipiel-Sztuka – aktorka teatralna, filmowa i kabaretowa

22 września (środa) 2021 rok o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy

Plakat [pdf]

Koncepcja spotkań i prowadzenie:
Ewa Gil-Kołakowska
W części muzycznej wieczoru:
Alicja Bezdziczek – skrzypce
Mateusz Kwapień – wokal i akordeon

Dowód Tożsamości to cykl spotkań poświęcony mieszkańcom Wrocławia i Dolnego Śląska, projekt, którego celem jest przywołanie korzeni współczesnych Dolnoślązaków. Ewa Gil-Kołakowska, autorka książki „Dowód Tożsamości”, na podstawie której powstał pomysł spotkań o tym samym tytule, podjęła próbę dotarcia do źródeł oryginalności kulturowej Dolnego Śląska poprzez opis indywidualnych losów jego najbardziej znanych mieszkańców. Do tej pory w Klubie Muzyki i Literatury gościli: językoznawca – prof. Jan Miodek, historyk – dr Maciej Łagiewski, judoka – dr Rafał Kubacki, aktor – Robert Gonera, a także poetka – Ewa Sonnenberg, kulturoznawca – prof. Ilias Wrazas, reżyserka – Julia Popkiewicz, pieśniarz – Przemysław Paśko, wrocławska dziennikarka i społeczniczka – Wanda Ziembicka-Has, autor i scenarzysta Cezary Harasimowicz, wieloletni gospodarze wrocławskiego zoo i kultowego programu „Z kamerą wśród zwierząt” – Hanna i Antoni Gucwińscy, rzeźbiarka – Bożenna Biskupska, alpinista i himalaista – Aleksander Lwow, satyryk, autor i aktor – Stanisław Szelc, pisarka – Barbara Sadurska, aktorka wrocławskiego Teatru Capitol – Emose Uhunmwangho, dziennikarka, podróżniczka i pisarka Joanna Lamparska, muzyk, wirtuoz instrumentów perkusyjnych – José Torres oraz aktorka Teatru Współczesnego we Wrocławiu, lektorka i pedagog – Beata Rakowska. Gościem spotkania 22 września będzie Marzena Kipiel-Sztuka, aktorka teatralna, filmowa i kabaretowa. W części muzycznej wieczoru wystąpi akordeonista i wokalista, absolwent wrocławskiej Akademii Muzycznej – Mateusz Kwapień. Towarzyszyć mu będzie skrzypaczka, również absolwentka wrocławskiej Akademii Muzycznej – Alicja Bezdziczek. Spotkanie poprowadzi red. Ewa Gil-Kołakowska.

Marzena Kipiel-Sztuka – aktorka teatralna, filmowa i kabaretowa. Urodzona w Legnicy. Artystka największą rozpoznawalność zdobyła, wcielając się w rolę Haliny Kiepskiej w popularnym serialu „Świat według Kiepskich”. Przez lata aktorka grała także w spektaklach teatralnych, pojawiała się w rolach filmowych na dużym i małym ekranie oraz brała udział w programach telewizyjnych. W latach 1987–1989 pracowała jako suflerka w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie i już wtedy marzyła, by spróbować swych sił jako aktorka. I kiedy tylko otrzymała propozycję pracy w Teatrze Dramatycznym w Legnicy, powróciła do rodzinnego miasta i przez 11 lat z sukcesem realizowała się artystycznie na tamtejszej scenie. Grała m.in. w takich spektaklach jak: „Czerwone pantofelki”, „Przygody młynka do kawy”, „Julia do Williama”, „Francuska sałatka”, „Wyspa nutożerców”, „Niema lekcja”, „Królowa Śniegu”, „Trzej muszkieterowie”, „Król Maciuś Pierwszy”, „Don Kichot uleczony”, „Młoda śmierć”, „Tajemniczy świat braci Grimm” i „Trzej królowie”. W międzyczasie zdała egzamin eksternistyczny i za swoje artystyczne osiągnięcia otrzymała nagrodę Złota Iglica. Przygoda z Teatrem Dramatycznym zakończyła się rok po jej debiucie na planie „Świata według Kiepskich”. Częsta zajętość na planie okazała się dla aktorki nie do pogodzenia z etatową pracą na scenie. W 2007 r. Marzena Kipiel-Sztuka wzięła udział w 1. edycji programu telewizji Polsat „Jak oni śpiewają”. W muzycznym show zajęła 5. miejsce i udowodniła, że śpiewanie to także jej żywioł. Od kilku lat artystka koncertuje z autorskim repertuarem pod nazwą „Życie nie jest kiepskie”. Marzenę Kipiel-Sztukę mogliśmy też oglądać w wielu produkcjach filmowych, m.in.: „Fala zbrodni”, „Pierwsza miłość”, „Sprawiedliwi – Wydział Kryminalny”, „Sztuczki”, „Kop głębiej” czy „Galeria”. Mogliśmy ją też podziwiać jako aktorkę kabaretową w „Kabaret na żywo. Klinika skeczów męczących”. Za swój talent komediowy otrzymała m.in. Kryształowy Granat dla najkomiczniejszej aktorki sezonu 2013/2014 na XVIII Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu. A za swoją działalność charytatywną wspierającą akcje organizowane przez policję z rodzinnej Legnicy uhonorowana została Krzyżem Niepodległości z Gwiazdą klasy I za wybitne zasługi patriotyczne i działalność dla NSZZ Policjantów..

Ewa Gil-Kołakowska – pomysłodawczyni oraz autorka koncepcji i scenariusza spotkań Dowód Tożsamości. Dziennikarka, której specjalnością są wywiady z ludźmi kultury i sztuki. W swoim dziennikarskim dorobku ma setki wywiadów z wybitnymi artystami, które publikowała na łamach „Magazynu Tygodniowego GR”, „Przeglądu”, „Angory” i „XL”. Współpracowała też z tygodnikiem „Wprost”, „Gazetą Wyborczą”, „Wieczorem Wrocławia”, „West Zeitung”, miesięcznikami „Machina” i „WOW”. W trakcie wieloletniej pracy dziennikarskiej zajmowała się również reportażem oraz krytyką teatralną i filmową. W latach 1991–1994 redaktor naczelna magazynu „E’LA”. Autorka książek: „La, la, la, la…”, „Dowód tożsamości”, „Mam jedno oko zielone…”, „Opowieści wigilijne o wieczerzy, kolędach, Herodzie” oraz wydanej cztery lata temu książki „Opowieści bielsze niż śnieg”. Pomysłodawczyni i producentka albumu i koncertu „Alkimja” Justyny Steczkowskiej, płyty i koncertu Kazika Staszewskiego „Piosenki Toma Waitsa”, płyty polsko-jamajskiej formacji RASTASIZE „Day by Day”, zrealizowanej w studiu Boba Marleya na Jamajce, a także albumu z utworami Kurta Tucholsky’ego w interpretacji Krystyny Tkacz. Realizatorka teledysków, autorka scenariuszy, satyryk. Cykl wieczorów w Klubie Muzyki i Literatury – Dowód Tożsamości – to jej kolejne dziennikarskie spotkania z ludźmi, których lubi, ceni i szanuje.

Mateusz Kwapień – muzyk, kompozytor, wokalista i poeta. Absolwent wrocławskiej Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego. Artysta wszechstronny, czerpiący inspiracje z wielu gatunków muzycznych. W 2014 r. ukazała się jego autorska płyta pt. „Małe Credo” z muzyką medytacji chrześcijańskiej, z utworami J.S. Bacha w jego aranżacjach, oraz z jego własnymi kompozycjami. A w roku 2016 wydany został album „The Story of Night Wro Walk”, zawierający autorskie kompozycje artysty. Mateusz Kwapień jest także laureatem licznych konkursów literackich i muzycznych oraz autorem trzech tomików poetyckich – „Początek” (2009), „Masz ochotę…?” (2011) oraz „Tak i nie tak” (2021).
Mateusz Kwapień - rozszerzona nota [pdf]

Alicja Bezdziczek – studentka II roku studiów magisterskich o specjalności teoria muzyki na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii wrocławskiej Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego. Wcześniej na tej samej uczelni ukończyła muzykoterapię. Zawodowo spełnia się jako skrzypaczka i wokalistka w kilku zespołach, z którymi koncertuje na terenie całej Polski. Artystka ma na swoim koncie udział w różnorodnych projektach muzycznych – począwszy od fuzji folku i rocka formacji Hoverla, przez zespół eventowo-weselny Plus Braders, aż po muzykę retro i klasyczną. Oprócz muzyki interesuje ją również kultura japońska, w szczególności literatura i język japoński, oraz manga.

Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na prezentację książki Janusza Jaroszewskiego pt. ''Od prehistorii do pohistorii''

Prowadzenie spotkania: Urszula Małgorzata Benka
21 września (wtorek) 2021 roku o godz. 18.00
Wstęp z zaproszeniami

Spotkanie transmitowane online

Plakat [pdf]

Janusz Jaroszewski. ''Od prehistorii do pohistorii'' (okładka) [pdf]

Wszystkie książki autora dostępne są w księgarni Pod Arkadami przy ulicy Świdnickiej we Wrocławiu.

Komentarz autora książki ''Od prehistorii do pohistorii''. Kilka początkowych rozdziałów niniejszej książki poświęciłem omówieniu zagadnień tyczących najwcześniejszych ludzkich wyobrażeń i wyrosłych z nich wierzeń. Niejako w kontraście do nich opisałem niektóre naukowe hipotezy związane z budową, wielkością i wiekiem Wszechświata. Przedstawiłem też dowody na poparcie tezy, iż wcześniejsze od Homo sapiens gatunki hominidów znajdowały się na dużo wyższym poziomie ewolucyjnego i duchowego rozwoju niż zwykło się sądzić, a dokonania kultur zbieraczy-łowców okresu górnego paleolitu wciąż pozostają mocno niedoszacowane. W moim głębokim przekonaniu historia ludzkości musi być znacznie skorygowana, bo dotychczasowe jej wersje (zarówno te oficjalne jak i alternatywne) zawierają zbyt wiele uproszczeń i przeinaczeń, które negatywnie rzutują na postrzeganie pierwotnych kultur, ich wyobrażeń i wierzeń oraz wyrosłych z nich religii. Dokonałem zatem interpretacji artefaktów, zwyczajów pogrzebowych i wniosków płynących z badań etnograficznych w celu zrekonstruowania pierwotnego panteonu bogów, który w górnym paleolicie wyewoluował z animizmu. W mojej ocenie jest to kwestia fundamentalna dla właściwego pojmowania wszystkich późniejszych kultur, wierzeń i religii, bowiem, zgodnie z teorią synkretyzmu, ten pierwotny panteon w późniejszym okresie poddawano nieustannym modyfikacjom, czyli był on kanwą do tworzenia wszystkich następnych nadwartościowych intersubiektywnych porządków wyobrażeniowych. Jego wyraźne ślady odnajdziemy nawet w dominujących wciąż jeszcze monoteistycznych religiach o rodowodzie agrarnym (chrześcijaństwie, islamie i judaizmie), co w następnych rozdziałach starałem się wykazać. Ponadto w rozdziale VII. Pierwotna gynokracja opowiedziałem się za poglądem głoszącym, iż społeczno-obyczajowe konstrukcje pierwotnych plemion w przewadze oparte były na wiodącej roli kobiet. Argumenty na poparcie tej tezy przytoczone w książce mogą być traktowane jako mój głos w toczącej się współcześnie dyskusji na temat roli i znaczenia kobiet w społeczeństwie i pierwiastka żeńskiego w obszarze kształtujących nasze konstrukcje mentalne intersubiektywnych porządków wyobrażeniowych. W rozdziałach XI i XII opisałem procesy przemian klimatycznych, które dokonały się na Ziemi pod koniec ery plejstocenu, gdy doszło do nagłego ocieplenia klimatu zwanego interstadiałem Allerod, co miało niebagatelny wpływ na społeczno-kulturowe przemiany dokonujące się na przestrzeni ostatnich kilkunastu tysiącleci. To wszystko umożliwiło mi wyrobienie sobie klarownego poglądu na temat kultur mezolitu i neolitu oraz pierwszej uniwersalnej religii o zasięgu ogólnoświatowym w naszych dziejach, czyli megalityzmu. Ich opisy zawarłem w kolejnych rozdziałach. Dodam, że jako profesor sztuk plastycznych, artysta, a nie naukowiec, nie czułem się skrępowany pomijanymi zwykle przez oficjalny nurt nauki kwestiami typu: Atlantyda, Potop i popularna dziś teoria paleoastronautyczna, wszak i one sytuują się w obszarze ludzkich wyobrażeń, który jest zasadniczym tematem tej książki. Spróbowałem w kilku rozdziałach odnieść się do nich w sposób analityczny, bez uprzedzeń i jednoznacznego opowiadania się za jakimkolwiek ze scenariuszy, choć przyznaję, że istnieje wiele anomalii kulturowych, do których doprawdy trudno odnosić się bez uwzględniania sensacyjnych hipotez.
Autor

Książka niniejsza jest dziełem fascynująco drapieżnym. To jeden z kluczowych właściwie esejów w dyskursie nad istotą przemian, które już dawno wybiegły poza problematykę ciasnych jednoczących tożsamości zbiorowych w rodzaju narodu, państwa, wyznania, klasy społecznej, jakie zaciążyły na polskim myśleniu o historii i teraźniejszości, i oczywiście o przyszłości. Janusz Jaroszewski w „Od prehistorii do pohistorii” daje syntezę w nieomal pełnym spektrum związków kultury z mikro i makrokosmosem - i zaznaczę to już od razu: chodzi o syntezę wraz z dopuszczeniem wreszcie myślenia także sztuką; sztuka zawsze uosabia nieodparte coś i jednocześnie wszystko - owo wypierane poza nawias świadomości wszystko, do niedawna w chrześcijaństwie uznawane omal w całym zakresie za zło, esencjonalne zło.
Urszula Benka w posłowiu do ''Od prehistorii do pohistorii''

Prof. Janusz Jaroszewski jest artystą malarzem, pisarzem, twórcą multimedialnym, nauczycielem akademickim, także krytykiem oraz teoretykiem sztuki. Do 2021 roku wziął udział w ponad 80 wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą, zrealizował też przeszło 40 wystaw indywidualnych. W latach 1996-99 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Malarstwa i Rzeźby ASP im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, a w latach 2005-2008 był dziekanem tego Wydziału. Obecnie kieruje Studiami Zaocznymi prowadzonymi na kierunku Malarstwo. W latach 1991-92 był stypendystą The Pollock-Krasner Fund. Inc. Janusz Jaroszewski jest też autorem kilkudziesięciu tekstów publikowanych między innymi w pismach: Że, Format, Format Literacki, Dyskurs, Gazecie Wyborczej-Wrocław, Wysokich Obcasach oraz w kilkunastu katalogach i monografiach poświęconych sztuce. W 2012 opublikował, nakładem ASP we Wrocławiu, plastyczno-literacką, eksperymentalną książkę Historia naturalna, czyli patyczki Pana Boga. W roku 2016 ukazała się jego powieść „&” (wydana przez OKiS we Wrocławiu w serii Arch2Pelag), a w roku 2017 traktat artystyczno-naukowy TO COŚ... bez nazwy, wydany przez ASP we Wrocławiu w ramach serii wydawniczej Biblioteka Formatu. Prace nad książką Od prehistorii do pohistorii rozpoczął w 2013 roku i trwały one z przerwami do początku 2021 roku.

Urszula Małgorzata Benka (ur. 1953) jest cenioną poetką, pisano o niej: ''lntrygująca i tajemnicza poetka wrocławska. Wydała szereg książek poetyckich zawsze znajdujących żywy oddźwięk wśród czytelników"; także eseistką i prozaikiem. Okazjonalnie rysuje i maluje. Wrocławianka, w latach 1983-1991, po stypendium literackim Sorbony, mieszkała na emigracji we Francji i USA. W latach 1991-1994 w Katowicach, potem już stale we Wrocławiu. Członkini wrocławskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Clubu, Oddziału w Nowym Jorku, w 1993 r. uzyskała doktorat na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Wydała: ''Chronomea'' (Warszawa 1975, Medal im. Stanisława Grochowiaka), ''Dziwna rozkosz'' (Wrocław 1978), ''Perwersyjne dziewczynki'' (Warszawa 1984), ''Nic'' (Kraków 1983), ''Ta mała Tabu'' (Warszawa 1991), ''Córka Nocy'' (Wrocław 1993), ''Die Bestie und die Seele'' (Berlin 1997, tłum. Karl Dedecius i Bettina Eberspächer), ''Kielich Orfeusza'' (Warszawa 2000), ''O ''(proza, Warszawa 1998), Psychomitopolityka (eseje, Zielona Góra 2002), O (proza, wyd. II, Kraków 2010), ''Pasja Jezusa z Nazaretu'' (Wrocław 2020).