Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu oraz Solidarność Dolny Śląsk zapraszają na wystawę pn. „Pamiątki Solidarności” ze zbiorów Janusza Wolniaka. Wystawa z okazji rocznicy powstania NSZZ „Solidarność”
Wernisaż 31 sierpnia (wtorek) 2021 roku o godz. 12.00
Prace eksponowane w Galerii Klubu MiL
od 31 sierpnia (wtorek) 2021 roku do 4 października (poniedziałek) 2021 roku
od. pon. do piątku w godz. od 10.00 do 18.00
w soboty od 12.00 do 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Plakat [pdf]
Zaproszenie [pdf]
Pamiątki Solidarności
Od 2005 roku 31 sierpnia to Dzień Solidarności i Wolności. 41. lat temu zostały podpisane słynne Porozumienia Gdańskie. NSZZ „Solidarność” zawsze w okolicach tej daty celebruje swoje powstanie i organizuje rozmaite uroczystości.
Janusz Wolniak od wielu lat właśnie w tym dniu pokazuje swoje zbiory związane z historią „Solidarności”. W tym roku jest to wybrany przez autora wycinek z jego kolekcji jako „Pamiątki”.
Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” nigdy nie był zwykłą standardową organizacją. Powstał jako alternatywa dla komunistycznej władzy i dla jej całkowicie podporządkowanych organizacji. Ludzie masowo wstępowali do „Solidarności”, traktując ją nie tylko jako związek, ale jako ruch niepodległościowy. Chociaż przedstawiciele władzy podpisali porozumienia, które pozwalały „Solidarności” legalnie działać, to od początku potajemnie przygotowywali się do zdławienia niezależnej organizacji i wprowadzenia stanu wojennego.
Na wystawie możemy zobaczyć historyczny dokument – Protokół Porozumienia z 31 sierpnia 1980 roku przywieziony z Gdańska do Wrocławia do strajkujących w MPK przy ulicy Grabiszyńskiej w Zajezdni nr 7. Tam narodziła się wrocławska „Solidarność”, o czym przypomina historyczna tablica postawiona tam w 1981 roku.
Ludzie wiedzieli, że władza ledwo toleruje niezależną od niej organizację, dlatego z dumą nosili wpinki ze słynnym już dzisiaj na cały świat logo „Solidarności”. Na wystawie możemy zobaczyć kilkadziesiąt różnych wersji znaczków „Solidarności”, które po wprowadzeniu stanu wojennego stały się nielegalne. Wtedy nie można już było nosić tego znaczka.
Na wystawie jest pokazany historyczny numer „Wieczoru Wrocławia” z marca 1981 roku z białymi plamami, na których miał być tekst o wydarzeniach w Bydgoszczy, zakwestionowany przez cenzurę. Wtedy jednak monopol rządzącej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej został już przełamany na zawsze. Możemy zobaczyć nie tylko pierwszy i ostatni legalnie wydawany „Tygodnik Solidarność”, ale niezliczone przykłady prasy i różnych wydawnictw podziemnych. Chociaż wprowadzono stan wojenny, o czym na wystawie przypominają „Monitory Dolnośląskie” z zarządzeniami władz, to solidarnościowe podziemie pracowało pełną parą.
Mamy na wystawie eksponowane różne gazetki, książki, ulotki, plakaty, znaczki pocztowe, wpinki, medale, wlepki, kartki świąteczne, koperty, kalendarze itp.
Wszystkie te różnorodne przedmioty pokazują, jak żywotna była i jest cały czas idea „Solidarności”. Za jej propagowanie oddał życie ks. Jerzy Popiełuszko, robotnicy w Lubinie i wielu innych. Z tę „Solidarność” głodowali kolejarze, co jeszcze dokumentował autor wystawy w 1980 roku.
Ta ekspozycja, przygotowana na 41. rocznicę Porozumień Sierpniowych, pokazuje żywotność Związku do dzisiejszych czasów. Możemy zobaczyć, jak związkowcy propagują swoją ideę poprzez organizowanie cyklicznych imprez takich jak np.: Bieg Solidarności, konkurs patriotyczny z okazji Święta 11 Listopada „Mój, dom, moje miasto, moja ojczyzna”, konkurs recytatorski pamięci Jana Pawła II, wyjazdy na Pielgrzymki Ludzi Pracy.
Na wystawie można też przejrzeć książki Janusza Wolniaka: „Miesiące wolności” (2014), Symbole dolnośląskiej Solidarności”, Sternicy dolnośląskiej Solidarności” (współautor – 2017), „Symbole dolnośląskiej Solidarności” (2020).
I jeszcze jedno. Żaden, powiedzmy, zwykły związek zawodowy nie ma takiej historii, takich dramatycznych losów, takich wspaniałych ludzi, takiej idei i marki, bo „Solidarność” to parafrazując wieszcza „wielka rzecz”. A najbardziej definiują ją słowa Jana Pawła II wypowiedziane na jednej z pielgrzymek do Polski: „Solidarność – to znaczy: jeden i drugi, a skoro brzemię, to brzemię niesione razem, we wspólnocie. A więc nigdy: jeden przeciw drugiemu, jedni przeciw drugim”.
Porozumienia Sierpniowe – cztery porozumienia zawarte przez rząd PRL z komitetami strajkowymi powstałymi w 1980. Porozumienia zakończyły wydarzenia Sierpnia 1980; były to: porozumienie w Szczecinie (30 sierpnia 1980, Stocznia Szczecińska), porozumienie w Gdańsku (31 sierpnia 1980, Stocznia Gdańska), porozumienie w Jastrzębiu-Zdroju (3 września 1980, KWK Manifest Lipcowy), porozumienie w Hucie Katowice (11 września 1980, Dąbrowa Górnicza). Na podstawie porozumień szczecińskiego i gdańskiego dopuszczono do zarejestrowania NSZZ „Solidarność”, porozumienie w Jastrzębiu-Zdroju zakładało m.in. wprowadzenie w 1981 roku wszystkich wolnych sobót.
Źródło: Wikipedia
|
Spotkanie transmitowane online