Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na spotkanie autorskie Stanisława Srokowskiego połączone z prezentacją książki pt. „Z kościoła do piekła”
8 lutego (sobota) 2025 roku o godz. 16.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Książka Stanisława Srokowskiego Z kościoła do piekła (Fronda) składa się z relacji świadków, które ukazują brutalność i bestialstwo tamtych czasów. Szczególny nacisk położono na masakrę w Hucie Pieniackiej z 28 lutego 1944 roku – jednej z najokrutniejszych zbrodni ukraińskiego ludobójstwa. Autor, z niezwykłą dbałością o detale, przedstawia mrożące krew w żyłach wydarzenia, podczas których ukraińskie oddziały SS Galizien, UPA oraz lokalni chłopi dokonali niewyobrażalnych zbrodni na niewinnych ludziach. Srokowski posługuje się językiem prostym, ale jednocześnie niezwykle sugestywnym. Dzięki temu czytelnik ma wrażenie, jakby sam uczestniczył w opisywanych wydarzeniach. Autor unika zbędnego patosu, co sprawia, że relacje świadków są jeszcze bardziej poruszające i autentyczne. Z kościoła do piekła to nie tylko dokument historyczny, ale także ważny głos w dyskusji na temat relacji polsko-ukraińskich. Srokowski przypomina o konieczności pamięci i edukacji, aby podobne tragedie nigdy więcej się nie powtórzyły. Książka ta jest hołdem dla ofiar tamtych wydarzeń i przestrogą dla przyszłych pokoleń.
Stanisław Srokowski w Z kościoła do piekła stworzył dzieło, które porusza do głębi i zmusza do refleksji. To lektura obowiązkowa dla wszystkich zainteresowanych historią II wojny światowej oraz relacjami polsko-ukraińskimi. Autor, poprzez autentyczne relacje świadków, ukazuje nie tylko okrucieństwo wojny, ale także niezłomność ludzkiego ducha w obliczu największych tragedii.
Stanisław Srokowski – prozaik, poeta, dramaturg, publicysta, który urodził się na Kresach. Duży rozgłos przyniosły mu książki obrazujące ukraińskie ludobójstwo dokonane w latach 1939–1947 na Polakach. Powieści: Duchy dzieciństwa, Repatrianci (blokowani przez ambasadora sowieckiego Aristowa), Ukraiński kochanek (wyróżniony w plebiscycie Polskiego Radia jako jeden z najważniejszych utworów 25-lecia RP), Zdrada, Ślepcy idą do nieba oraz dwa zbiory opowiadań Nienawiść i Strach stały się wiarygodnym świadectwem tragicznych doświadczeń polskiego narodu. Na podstawie Nienawiści Wojciech Smarzowski nakręcił słynny już film Wołyń. Trylogia współczesna: Barbarzyńcy u bram, Spisek barbarzyńców i Barbarzyńcy w salonie pokazuje kolonizację polskich umysłów przez ideologię marksizmu kulturowego. Wiersze Srokowskiego wraz z twórczością Tymoteusza Karpowicza otwierały nowy awangardowy nurt w polskiej poezji drugiej połowy XX wieku, zwany nurtem lingwistycznym.
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu, Polskie Towarzystwo Historii Nauk Medycznych Oddział we Wrocławiu zapraszają na prelekcje Bogumiły Szponar pt. „Profesor Rudolf Weigl i „Weiglowcy”. Rekapitulacja pamięci AD 2025”
oraz projekcje filmu pt. „Zwyciężyć śmierć... Prof. Rudolf Weigl”
8 lutego (sobota) 2025 roku o godz. 12.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Prowadzenie: Kazimierz Burnat
Oprawa wokalno-muzyczna: Alfred Kampa
Związek Literatów jest kontynuacją założonego przez Stefana Żeromskiego w 1920 roku Związku Zawodowego Literatów Polskich. Do 1935 roku była to federacja niezależnych stowarzyszeń pisarskich, najpierw zrzeszonych w Zrzeszeniu Związków Zawodowych Literatów Polskich, potem – od 1928 roku nieformalnie kierowanych przez zarząd związku warszawskiego. Od 1935 roku był to już jednolity związek posiadający oddziały terenowe. Nie jedyny zresztą, bo obok niego istniały inne organizacje zrzeszające pisarzy i dziennikarzy. Reaktywowany w 1944 roku, w 1949 zmienił nazwę na Związek Literatów Polskich i charakter – z organizacji o charakterze zawodowym stał się związkiem twórczym. Nominalnie autonomiczny, działał w strukturze kierowanych i dotowanych przez państwo stowarzyszeń twórczych. Zakres autonomii, swobód twórczych i relacji z bieżącą polityką państwa był zresztą przedmiotem nieustannych sporów. Zawieszony w 1981, w okresie stanu wojennego, w 1983 roku został rozwiązany (na mocy międzywojennego prawa o stowarzyszeniach, wchodzącego w skład tzw. ustaw kagańcowych) i w tym samym roku wznowił działalność. Po 1989 roku ZLP działa już na nowych zasadach. Jest samorządny, ale i samofinansujący się. Nowe regulacje prawne uniemożliwiają bowiem finansowanie ze środków państwowych statutowej działalności stowarzyszeń. Po reaktywacji szybko odbudowano strukturę organizacyjną. Obecnie terenowe oddziały ZLP działają we wszystkich ośrodkach wojewódzkich, a ponadto w Słupsku, Radomiu, Ciechanowie i Płocku, zrzeszając łącznie ponad 1300 członków i kandydatów. Statut ZLP określa, że członkami związku „mogą być pisarze polscy bez względu na miejsce zamieszkania: stale zamieszkali w Polsce bądź posiadający obywatelstwo polskie pisarze tworzący w innych językach”. Preambuła zaś powiada, iż „Związek Literatów Polskich zrzesza autorów dzieł literackich niezależnie od ich poglądów, postaw i przyjętych metod twórczych: nawiązuje do tych humanistycznych tradycji, które w kulturze polskiej zawsze były zespolone z troską o dobro kraju i sprawiedliwość społeczną”.
Dolnośląski oddział związku powstał w 1947 roku, prezesem był do 1951 roku Wojciech Żukrowski, do pierwszych członków należeli: Stanisław Dygat, Kamil Giżycki, Marian Jachimowicz, Tymoteusz Karpowicz, Tadeusz Mikulski, Jan Pierzchała, Lilian Seymour, Tadeusz Zelenay, Jakub Zonszajn.
Spotkanie transmitowane online